Лямантуй, Вельзевул, лямантуй,
бо касар мацыёлу катуе!..
Уратуй з-пад ляза, уратуй
леўканічнасьць усходнюю тую!..
Адкажы, Вельзевул, адкажы,
як лягчэй – на крыжы ці пад крыжам,
на жэньшэневым жыльным нажы
ці пад панствам гарчычнага віжа?..
Будзь са мной, Вельзевул, будзь са мной,
покуль сем жэрміналяў надыдзе,
і на вочы кіянаў, як Ной,
не пускай ні на дзень, ні на тыдзень!..
Узрасьці, Вельзевул, узрасьці
не аліву – алісум жаўцюткі!..
I дазволь басанож прайсьці
па вачніцы патопу паўнюткай...
Затрыёль, Вельзевул, затрыёль,
роўны д’яблу, на пекнай віёле,
каб мінор скавытаў быццам боль,
зьнемагаючы як ніколі!..
Не засьні, Вельзевул, не засьні,
карануючы хвалі ў адлігах,
і чуйнуй, і сачы дзень пры дні,
як жагнаюцца душы на крыгах!..
2002
|
|
